دوست خدا

آنگاه بگو:
معبودى جز خدا نيست،معبودى يگانه و ما تسليم او هستيم،معبودى غير از خدا نيست‏ و جز او را نمیپرستيم،درحالیكه طاعت خود را براى او خالص مینماييم هرچند براى مشركان ناخوش‏ آيند باشد،معبودى جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران نخستين ما نيست.معبودى غير از خدا نيست يگانه و يگانه و يگانه است،به وعده‏ اش وفا كرد،بنده‏اش را يارى داد سپاهش را قدرت و عزت بخشيد و به تنهايى لشكريان(كفر و شرک)را درهم شكست.پس فرمانروايى و ستايش تنها او را سزاست.زنده میكند و میميراند و میميراند و زنده میكند و او است زنده‏ اى كه نمی ميرد،خير و نيكى تنها به دست اوست و او بر هر چيز تواناست.
آنگاه بگو:
اَسْتَغْفِرُ اللّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ 
آنگاه بگو :
اَللّهُمَّ اهْدِنى مِنْ عِنْدِكَ وَ اَفِضْ عَلَىَّ مِنْ فَضْلِكَ وَ انْشُرْ عَلَىَّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ اَنْزِلْ عَلَىَّ مِنْ بَرَكاتِكَ سُبْحانَكَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُنُوبى كُلَّها جَميعاً فَاِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّها جَميعاً اِلاّ اَنْتَ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ مِنْ كُلِّ خَيْرٍ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ كُلِّ شَرٍّ اَحاطَ بِهِ عِلْمُكَ .
از خدا كه جز او معبودى نيست آن زنده و پاينده آمرزش میطلبم و به جانب او باز میگردم خدايا مرا از جانب‏ خود راهنمايى كن،و از باران احسانت بر من ببار،و از ابر رحمتت بر من بگستران،و از نعمتهاى فراوانت بر من‏ فرود آور،پاك و منزهّى،معبودى جز تو نيست،تمامى گناهانم را بيامرز،زيرا جملگى گناهان را كسى جز تو نمیآمرزد،بار خدايا از تو درخواست میكنم از هر خيرى كه دانشت بر آن احاطه يافته است‏ و به تو پناه میآورم از هر گزندى كه علم تو به آن احاطه دارد.
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ عافِيَتَكَ فى اُمُورى كُلِّها وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ خِزْىِ الدُّنْيا وَعَذابِ الاْخِرَةِ وَاَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ عِزَّتِكَ الَّتى لا تُرامُ وَ قُدْرَتِكَ الَّتى لا يَمْتَنِعُ مِنْها شَىْءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الاَوْجاعِ كُلِّها وَمِنْ شَرِّ كُلِّ دابَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها اِنَّ رَبّى عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ تَوَّكَلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا يَمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً 
خدايا!در همه كارهايم سلامتى كامل از تو میخواهم،و به تو پناه می آورم از خوارى دنيا و عذاب آخرت،و پناه میبرم به مقام والا،و عزّت دست ‏نايافتنى،و قدرت سرپيچى ناپذيرت،از شر دنيا و آخرت،و از شر همه دردها،و از شر هر حيوانى كه زمام وجودش به دست توست،همانا پروردگارم بر راه راست است،هيچ توان و نيرويى نيست جز از جانب خدای بلندمرتبه بزرگ.توكل میكنم بر آن‏ زنده‏اى كه نمیميرد،سپاس خدا را كه فرزندى نگرفته و در فرمانروايى شريكى براى او نيست‏ و نه سرپرستى تا از ذلّت برهاندش و او را بسيار بزرگ شمار.
پس تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را گفته،(و كيفيت آن چنين است: تكبير(اللّه اكبر)34 مرتبه،حمد(الحمد للّه)33 مرتبه،تسبيح(سبحان اللّه)33 مرتبه)و پيش از انكه از جاى خود خركت كنى ده مرتبه میخوانى:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ اِلهاً واحِداً اَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً 
گواهى ميدهم كه معبودى جز خداى يكتا نيست،براى او شريكى وجود ندارد،معبودى است يگانه و يكتا،بی همتا و بی نياز است،و هرگز همسر و فرزندى نگرفته است.
مؤلف گويد:فضيلت فراوان اين ذكر(أشهد أن لا اله الاّ اللّه...)در روايت‏ وارد شده به ويژه پس از نماز صبح و شام،و هنگام طلوع و غروب آفتاب.آنگاه میگويى:
سُبْحانَ اللّهِ كُلَّما سَبَّحَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُسَبَّحَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ كُلَّما حَمِدَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُحْمَدَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ كُلَّما هَلَّلَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُهَلَّلَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ. 
منزه است خدا هر زمان كه چيزى او را تنزيه كند،و آنچنان‏كه دوست دارد تنزيه شود،و آنچنان‏كه او شايسته آن است، و آنگونه كه براى مقام والا و رفعت جلالش سزاوار است و سپاس خداى را هر زمان كه او را چيزى سپاس گويد و همان طور كه دوست دارد سپاسش گويند و چنان‏كه شايسته آن است و آنگونه كه براى مقام والا و شكوه رفيعش سزاوار است.معبودی جز خدا نيست هر آن‏كه چيزى به يگانه‏ پرستی اش بانگ برآرد و همان طور كه دوست دارد يگانه شمرده شود و آنگونه كه سزاوار است وآنگونه كه شايسته مقام والا و عزت رفيع او است.
وَ اللّهُ اَكْبَرُ كُلَّما كَبَّرَ اللّهَ شَى ءٌ وَ كَما يُحِبُّ اللّهُ اَنْ يُكَبَّرَ وَ كَما هُوَ اَهْلُهُ وَ كَما يَنْبَغى لِكَرَمِ وَجْهِهِ وَ عِزِّ جَلالِهِ سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اللّهُ اَكْبَرُ عَلى كُلِّ نِعْمَةٍ اَنْعَمَ بِها عَلَىَّ وَ عَلى كُلِّ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ مِمَّنْ كانَ اَوْ يَكُونُ اِلى يَوْمِ الْقِيمَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَسْئَلُكَ مِنْ خَيْرِ ما اَرْجُو وَ خَيْرِ ما لا اَرْجُو وَ اَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ ما اَحْذَرُ وَ مِنْ شَرِّ ما لا اَحْذَرُ. 
و(خدا بزرگتر است)هر زمان كه او را چيزى به بزرگى ياد كند و همان طور كه دوست دارد به بزرگى ياد شود و چنان‏كه او شايسته آن است و آنگونه كه براى مقام والا و عزت رفيعش سزاوار است.منزه است خدا و سپاس تنها خدا راست،و معبودى جز خدا نيست،و خدا بزرگ‏تر است براى هر نعمتى كه به من و به هر يك از مخلوقاتش عطا نموده،چه آنان‏كه بوده‏اند و چه آنان‏كه تا روز قيامت خواهند آمد.خدايا از تو میخواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و از تو از بهترين چيزیكه اميد دارم و از بهترين چيزیكه اميد ندارم درخواست میكنم،و به تو پناه میآورم از شر آنچه كه پرهيز میكنم و از شر آنچه كه نمی پرهيزم.
سپس سوره حمد،آية الكرسى]آيه 255 سوره بقره[،}/شهد اللّه/]{آل عمران:18] }/قل الّلهم مالك الملك/]{آل عمران:26]و آيه سخره را كه عبارت از سه آيه از سوره اعراف[56-54]كه اوّل آن«انّ ربّكم اللّه»و آخر آن}/«من المحسنين»/}است میخوانى،و سپس سه مرتبه میگويى:
سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ 
پس سه مرتبه مى گوئى:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لى مِنْ اَمْرى فَرَجا وَ مَخْرَجا وَ ارْزُقْنى مِنْ حَيْثُ اَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا اَحْتَسِبُ 
منزّه است پروردگارت،پرودرگار عزّت،از آنچه مشركان به او نسبت میدهند،و درود بر فرستادگان او و سپاس براى خدا پروردگار جهانيان
‏ 
پس سه مرتبه میگويى:
خدايا!درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و در كارم براى من گشايش و راه نجات قرار ده‏ و مرا از جانبى كه گمان میبرم و از جانبى كه گمان نمیبرم روزى عنايت كن.
و اين دعايى است كه جبرئيل آن را به حضرت يوسف عليه السّلام هنگامیكه آن حضرت در زندان بود،تعليم داد.سپس با دست‏ راست محاسنت را بگير،و كف دست چپت را به سوى آسمان بگشا و هفت مرتبه بگو: 
يا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ
و باز به همان حال سه مرتبه بگو
يا ذَا الْجَلالِ وَ الاِكْرامِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ ارْحَمْنى وَ اَجِرْنى مِنَ النّارِ. 
اى پروردگار محمّد و خاندان محمّد،درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد،و فرج خاندان محمّد را نزديك فرما. اى صاحب عظمت و بزرگوارى!،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست،و به من رحم كن و از آتش دوزخ پناهم ده.
پس دوازده مرتبه سوره»توحيد«را میخوانى و میگويى:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَكْنُونِ الْمَخْزُونِ الطّاهِرِ الطُّهْرِ الْمُبارَكِ وَ اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ وَ سُلْطانِكَ الْقَديمِ يا واهِبَ الْعَطايا وَ يا مُطْلِقَ الاُسارى وَ يا فَكّاكَ الرِّقابِ مِنَ النّارِ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْتِقَ رَقَبَتى مِنَ النّارِ وَ اَنْ تُخْرِجَنى مِنَ الدُّنْيا سالِماً وَ [اَنْ] تُدْخِلَنِى الْجَنَّةَ امِناً وَ اَنْ تَجْعَلَ دُعاَّئى اَوَّلَهُ فَلاحاً وَ اَوْسَطَهُ نَجاحاً وَ اخِرَهُ صَلاحاً اِنَّكَ اَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ 
خدايا از تو میخواهم به نام پوشيده و پنهان‏ و پاكيزه و پاكیبخش و مباركت و نيز به نام بزرگ و سلطنت ديرينه‏ات از تو خواستارم اى بخشنده‏ عطاها!و اى آزادیبخش اسيران و اى رهاننده انسانها از آتش،از تو میخواهم كه بر محمد و خاندان محمد درود فرستى و گردن مرا از آتش دوزخ رهايى بخشى،و از سراى دنيا همراه با سلامت ايمان بيرون برى و درامنيت‏ وارد بهشت نمايى و قرار دهى آغاز دعايم را رستگارى و ميانش را موفقيت،و پايانش را صلاح،همانا تويى داناى نهانها.
و در»صحيفه علويّه«آمده كه دنبال هر فريضه چنين میخوانى:
يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ وَ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ السّاَّئِلُونَ وَ يا مَنْ لايُبْرِمُهُ اِلْحاحُ المُلِحِّينَ اَذِقْنى بَرْدَ عَفْوِكَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِكَ وَ مَغْفِرَتِكَ و نيز مى گوئى اِلهى هذِهِ صَلوتى صَلَّيْتُها لا لِحاجَةٍ مِنْكَ اِلَيْها وَ لا رَغْبَةٍ مِنْكَ فيها اِلاّ تَعْظيماً وَ طاعَةً وَاِجابَةً لَكَ اِلى ما اَمَرْتَنى بِهِ اِلهى اِنْ كانَ فيها خَلَلٌ اَوْ نَقْصٌ مِنْ رُكُوعِها اَوْ سُجُودِها فَلا تُؤ اخِذْنى وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ بِالْقَبُولِ وَ الْغُفْرانِ . 
اى كسیكه گوش دادن به سخنى از گوش دادن به سخنى ديگر او را باز نمیدارد و درخواست بیشمار خواهندگان به اشتباهش نمیاندازد،اى آنكه‏ اصرار اصراكنندگان آزرده و خسته‏است نمیكند،بچشان مرا از خنكى گذشت و شيرينى رحمت و آمرزشت معبود!اين‏ است نماز من،آنرا بجا آوردم نه به خاطر نياز و رغبتى از سوى تو به آن،بلكه تنها از جهت تعظيم و اطاعت دستور و اجابت آنچه كه مرا به آن فرمان دادى معبودا اگر عيب و نقصى در ركوع و سجودش‏ بود مرا مؤاخذه مكن و بر من با پذيرش عبادات و آمرزش كاستيها تفضّل كن.
و نيز در پى هر نماز،اين دعا را كه پيامبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم براى تقويت حافظه به امير المؤمنين تعليم داد میخوانى:
سُبْحانَ مَنْ لايَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ سُبْحانَ مَنْ لا يَاْخُذُ اَهْلَ الاْرْضِ بِاَلْوانِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحيمِ اَللّهُمَّ اجْعَلْ لى فى قَلْبى نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً اِنَّكَ عَلى كُلِّشَى ءٍ قَديرٌ . 
منزه است پادشاهى كه بر زيردستانش ستم نمیكند،منزه است خدايى كه اهل زمين را به عذابهاى رنگارنگ گرفتار نمینمايد،منزه است‏ آن خداى بنده ‏نواز مهربان.خدايا قرار ده در دلم نور و بينايى و فهم و دانش،مسلّما تو بر هر چيز توانايى.
در مصباح كفعمى آمده:بعد از نمازها سه مرتبه بگو:
اُعيذُ نَفْسى وَ دينى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى وَ اِخْوانى فى دينى وَ ما رَزَقَنى رَبّى وَ خَواتيمَ عَمَلى وَ مَنْ يَعْنينى اَمْرُهُ بِاللّهِ الْواحِدِ الاْحَدِ الصَّمَدِ الَّذى لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ وَ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ اِذا وَقَبَ وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِى الْعُقَدِ وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ اِذا حَسَدَ وَ بِرَبِّ النّاسِ مَلِكِ النّاسِ اِلهِ النّاسِ مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ الَّذى يُوَسْوِسُ فى صُدُورِ النّاسِ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ. 
خودم و دينم و خانواده‏ و ثروتم و فرزند و برادران دينی ام و آنچه را پروردگارم‏ روزيم نموده و سرانجام كارم و هركس كه سرپرستى او به دست من است،همه و همه را در پناه خداى يگانه و يكتاى بی نياز قرار میدهم،خدايى كه نزاده است و زاييده نشده است و كسى همتاى او نيست،و(پناه میبرم)به آفريدگار سپيده‏ دم از شر آنچه آفريد و از شر شب تاريك‏ آنگاه كه درآيد و از شر زنان ساحر دهنده در گره‏ها و از شر حسود زمانى كه حسد ورزد و پناه میبرم‏ به پروردگار آدميان،فرمانرواى آدميان،معبود آدميان،از شر شيطان مرموزى كه در سينه‏ هاى مردمان وسوسه‏ میكند،چه شيطان جنى و چه شيطان انسى.
و از دست‏نوشته شيخ شهيد نقل است كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود:هركه‏ میخواهد خداوند در قيامت اعمال زشتش را بر او عرض نكند و پرونده گناهانش را نگشايد،بايد اين دعا را بعد از هر نماز بخواند:
اَللّهُمَّ اِنَّ مَغْفِرَتَكَ اَرْجى مِنْ عَمَلى وَ اِنَّ رَحْمَتَكَ اَوْسَعُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ كانَ ذَنْبى عِنْدَكَ عَظيماً فَعَفْوُكَ اَعْظَمُ مِنْ ذَنْبى اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ اَكُنْ اَهْلا اَنْ اَبْلُغَ رَحْمَتَكَ فَرَحْمَتُكَ اَهْلٌ اَنْ تَبْلُغَنى وَ تَسَعَنى لِاَنَّها وَسِعَتْ كُلَّشَىْءٍ بِرَحْمَتِكَ يااَرْحَمَ الرّاحِمينَ 
بار خدايا!همانا آمرزش تو از عمل من اميدواركننده ‏تر و مهربانى تو از گناه من گسترده‏ تر است،بار خدايا!اگر گناهانم نزد تو بزرگ است،گذشت تو از گناه من بزرگتر است،بار خدايا!اگرچه شايسته دست‏يابى رحمت تو نيستم،امّا رحمت تو سزاوار است به من برسد و مرا فرا گيرد،زيرا رحمتت همه‏ چيز را فرا گرفته است، به حق مهربانيت اى مهربان‏ترين مهربانان!.
و از ابن بابويه روايت شده:چون از تسبيح حضرت فاطمه عليها السّلام فارغ شدی بگو:
اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْكَ السَّلامُ وَ لَكَ السَّلامُ وَ اِلَيْكَ يَعُودُ السَّلامُ سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلينَ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ السَّلامُ عَلَى الاْئِمَّةِ الْهادينَ الْمَهْدِيّينَ اَلسَّلامُ عَلى جَميعِ اَنْبِياَّءِ اللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلاَّئِكَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَيْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحينَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، 
خدايا!تويى خداى سلامت «بی عيب»،و سلامت تنها از تو سرچشمه میگيرد و تنها از آن توست و به سوى تو باز میگردد منزه است پروردگارت پروردگار صاحب عزت از صفاتى كه مشركان برايش بيان میكنند،و سلام بر فرستادگان او و ستايش خداى را است‏ پروردگار جهانيان،سلام و بركات خدا بر تو اى پيامبر!،سلام بر امامان‏ هدايت‏گر،هدايت‏ يافته،درود و سلام بر همه پيامبران خدا و فرستادگان و فرشتگانش،سلام‏ بر ما و بر بندگان شايسته خدا،سلام بر على ع امير اهل ايمان،
اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَىْ شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّةِ اَجْمَعينَ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ باقِرِ عِلْمِ النَّبِيّينَ اَلسَّلامُ عَلى جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصّادِقِ اَلسَّلام عَلى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْكاظِمِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا اَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ الْجَوادِ اَلسَّلامُ عَلى عَلِىٍّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْهادى اَلسَّلامُ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِي الزَّكِىِّ الْعَسْكَرِىِّ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقاَّئِمِ الْمَهْدِىِّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِمْ اَجْمَعينَ. 
سلام بر حسن و حسين دو سرور تمام جوانان اهل بهشت،سلام بر على بن حسين‏ زينت‏بخش عابدان،سلام بر محمد بن على شكافنده دانش انبياء،سلام بر جعفر بن‏ محمّد آن امام راستگو،سلام بر موسى بن جعفر آن امام خورنده خشم،سلام بر على بن موسی آن امام قانع و خشنود،سلام بر محمد بن على آن امام بخشنده،سلام بر على بن محمد آن امام هدايتگر،سلام‏ بر حسن بن على آن پاكيزه دربند،سلام بر حجت بن الحسن آن امام قيام‏ كننده‏ هدايت شده،درود و سلام خدا بر تمام آنان باد.
آنگاه هر حاجت كه دارى از خدا بخواه.شيخ كفعمى فرموده:پس از هر نمازى میگويى:
رَضيتُ بِاللّهِ رَبّاً وبِالاِسْلامِ ديناً وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وآلِهِ نَبِيّاً وَ بِعَلِىٍّ اِماماً وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ جَعْفَرٍ وَ مُوسى وَ عَلِىٍّ وَ مُحَمَّدٍ وَ عَلِىٍّ وَ الْحَسَنِ وَ الْخَلَفِ الصّالِحِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَئِمَّةً وَ سادَةً وَ قادَةً بِهِمْ اَتَوَلّى وَ مِنْ اَعْداَّئِهِمْ اَتَبَرَّءُ پس سه مرتبه بگو: اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعافِيَةَ وَ الْمُعافاةَ فِى الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ . 
خشنودم به پروردگارى خدا،و ديانت اسلام،و نبوت محمد كه درود خدا بر او و خاندانش باد، و امامت على،و به حسن و حسين و على و محمد و جعفر و موسى و على و محمد و على و حسن و يادگار شايسته(حضرت مهدى)درود بر آنان باد،كه امامان و سروران و پيشوايانم باشند به آنان دوستى می ورزم و از دشمنانشان بيزارى می جويم
پس سه مرتبه بگو:
بار خدايا از تو بخشش و تندرستى و آسايش را در دنيا و آخرت خواستارم.